TABLE 2.
Survival from oxidative damage by conidia and hyphae of the pkaR isogenic seta
Treatment group | % Survival for genotype
|
||
---|---|---|---|
WT | ΔpkaR | pkaR C′ | |
Conidia | |||
H2O2 | |||
0.005% | 97 | 46 | 84 |
0.05% | 84b | 0 | 69b |
Diamide | |||
3 mg ml−1 | 82c | 14 | 46d |
10 mg ml−1 | 15d | 0 | 19d |
Menadione | |||
25 mg ml−1 | 92d | 50 | 87 |
100 mg ml−1 | 67b | 1 | 64b |
Paraquat | |||
22.5 mg ml−1 | 60 | 37 | 71 |
45 mg ml−1 | 59d | 27 | 66d |
Hyphae | |||
H2O2 | |||
0.005% | 57 | 64 | 55 |
0.01% | 1d | 10 | 0d |
Diamide | |||
1 mg ml−1 | 99 | 96 | 93 |
3 mg ml−1 | 41c | 3 | 18 |
Menadione | |||
50 mg ml−1 | 98 | 100 | 100 |
150 mg ml−1 | 14 | 22 | 26 |
Paraquat | |||
1 mg ml−1 | 97 | 90 | 95 |
3 mg ml−1 | 73b | 12 | 72b |
Survival of water-treated controls was set at 100% for each strain. There were no significant differences when data from the pkaR C′ strain were compared with those from the wild type.
P < 0.001 compared with results for ΔpkaR strain.
P < 0.01 compared with results for ΔpkaR strain.
P < 0.05 compared with results for ΔpkaR strain.